#50books ’16-17

brevierpad (2)Doe jij weleens iets anders bij het lezen?

Daar kan het antwoord, tenminste wanneer je de vraag letterlijk neemt, niet anders. Hendrik Jan doelt evenwel, naar ik aan mag nemen, niet op de onmerkbare afleidingen als doorademen, achter de oren krabben of een slokje nemen van de al dan niet alcoholische versnapering die naast je staat.
Wel, wanneer ik ontbijt dan lees ik meteen mijn ochtendkrant. En wanneer ik mijn ochtendkrant lees wil ik ook nog wel eens mijn e-mail checken of kijken of er nog wat via whats app is binnengekomen. Dat kan natuurlijk ook allemaal makkelijk samengaan.
Wanneer ik echter een boek lees dan is iets anders ernaast doen een veeg teken. Dat zegt iets over de kwaliteit van het boek, tenminste dan toch zoals ik dat zie. Als een boek boeit dan sluit ik me automatisch zo goed als af van alles wat er gebeurt.
Boeit het evenwel niet dan zullen mijn gedachten al snel afdwalen.
Maar verder, ik ga niet met een boek al lezend aan de wandel.
Dat doet me overigens denken aan de brevierende geestelijkheid, in de tuin van de pastorie of op een speciaal in de tuin van het klooster aangelegd laantje. En als er gegeten moet worden dan gaat het boek ook aan de kant. Behoudens dat ontbijt dat ik doorgaans alleen nuttig met mijn krantje open vind ik eten een sociale bezigheid, eten is meer dan een hap voer naar binnen werken. En daar past geen boek bij.

8 Comments

  1. Helemaal mee eens wij delen de krant ook met het ontbijt maar de overige maaltijden niet meer en als we koffie drinken lezen of puzzelen we in de krant.

  2. Als kind woonde ik in Utrecht in de Lariksstraat en vanuit het slaapkamerraam van mijn ouders had ik zicht op de kloostertuin behorend bij het klooster van de zusters van Monica.(?)
    Ik vond het altijd prachtig als ik de zusters met hun kappen op het hoofd, zag en hoorde brevieren in die mooie onderhouden kloostertuin. Daar ging altijd een zekere rust van uit.
    Als wij als kind wel eens een bal over de muur trapten moesten we aanbellen en hoorden wij de bel luid overgaan en dan verscheen een zuster met een bekommerd hoofd vanonder een kap met een brilletje, die je vermanend toesprak.
    Maar je kreeg je bal toch weer terug..
    In de loop der jaren kwam er een kappersvakschool in het pand en nu is het totaal verpauperd.

  3. Aha … als ik lees dan mag er naast mij bij wijze van spreken een bom ontploffen, ik zal het niet merken ☺ dus als ik lees dan lees ik…

Laat een reactie achter bij AnnaReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.