De wekelijkse boekenvraag van Hendrik Jan, dit keer:
Wat vertelt jouw boekenkast over jou?
Mijn boekenkast? Ik heb er meer, kasten waar boeken in staan. Geen hele wanden, meer gevulde hoeken. En ik deel ze met mijn echtgenote. Dat wil zeggen dat het inbreng van beiden betreft en dus niet in zijn geheel terug te brengen is op mij. Ik beperk me tot de kast in de woonkamer. Er staan wat Bommels, dat ben ik als heer van stand aan mezelf verplicht. Er staan wat boeken van Rien Poortvliet, een verwijzing naar mijn hobby, schilderen. In die richting ook een serie boeken over de moderne schilders, vanaf het impressionisme, onder andere van Gogh, Manet, Klimt, Warhol, Lichtenstein. De Dikke van Dale, editie 2006, we doen het ermee. En boeken en bundels van schrijvers die ik de afgelopen jaren persoonlijk heb leren kennen. Sinds kort ook wat kinderboeken weer omdat we die bij de hand willen hebben wanneer onze kleinzoon eens voorgelezen moet worden. Gisteravond nog een verhaal van de hond Dribbel verteld en er staan nu al boeken over Pinkeltje en van Roald Dahl te wachten tot het jochie eraan toe is. De kast is te vol, er moet nodig opgeruimd worden. Niet dat de boeken weggaan, we gaan ze verplaatsen.
Mijn grootste boekenkast staat op de harde schijf van onze laptop, daar wel netjes alfabetisch geordend op naam van de auteur.En van tijd tot tijd verhuis ik er een paar naar mijn e-reader. Want, ik mag dan graag lezen, ik ben geen echte boekenworm.
Een tablet is een handig ding en dus is er een verschuiving aan het plaatsvinden van papier naar digitaal. Hoewel soms ook nog weleens het omgekeerde gebeurd. Man is niet zo’n boekenfanaat, en dat is nog voorzichtig uitgedrukt 🙂 voor hem is een krantencolumn al té lang… dus die ziet onze ruimte liever niet in beslag genomen worden door boeken. Een mens moet de kerk nu eenmaal in het midden houden nietwaar 😉