De geschiedenis van Nederland in vijftig beelden, de canon, is veranderd. Het beeld is bijgesteld, belangrijke gebeurtenissen maken plaats voor andere belangrijke gebeurtenissen, belangrijke mensen worden ingewisseld voor andere belangrijke mensen.
De geschiedenis wordt niet herschreven maar er worden andere accenten gelegd. Vaak zegt dit meer over de samenstellers dan over het belang. Bij deze aanpassingen moest bijvoorbeeld de vrouw een grotere rol krijgen toebedeeld. Die rol is discutabel, zeker wanneer je vergelijkt met degene die daarvoor uit de canon verdwijnt.
Was Maria van Bourgondië belangrijker dan haar kleinzoon Karel V? Het flauwe antwoord is dat zonder haar haar kleinzoon er niet geweest zou zijn. Maar verder?
Moeilijker ligt het bij mij met de keuze van Marga Klompé. Een vrouw met grote verdienste voor de opbouw van de verzorgingsstaat. Maar moet daarvoor vadertje Drees, de grote initiator van diezelfde verzorgingsstaat het veld ruimen?
Wel goed is dat bij figuren als Michiel de Ruyter kanttekeningen geplaatst worden. Hij won zeeslagen voor ons, voornamelijk vooral van belang voor onze handelspositie. Dat hij daarbij ook een rol had in de slavenhandel is nu ook in de schijnwerpers geplaatst.
Enfin, geschiedenis schrijven is altijd subjectief geweest. We kregen en krijgen te horen wat we graag willen horen. Dat daarbij verhoudingen slechts van een kant belicht worden moeten we maar op de koop toe nemen.
Ik lees bij Jona Lendering dat de samenstelling van de Geschiedenis Canon lijkt op een spelletje kwartetten ….
Geschiedenis blijft een wetenschap.
Vredelievende groet,
Als er maar aandacht voor is, zeg ik dan maar