Op mijn dagelijkse rondje kwam ik langs een weiland. Normaal groen als gras maar nu hele stukken paars. Nu hoor en lees ik regelmatig dat de manier waarop wij als moderne mens met de natuur omgaan niet bepaald prijzenswaardig is. Maar deze verkleuring was me onbekend.
Ik ben niet nieuwsgierig van aard maar ik weet wel graag alles. Dus van dichtbij maar eens kijken wat ik eigenlijk zie. Het blijkt de dovenetel te zijn die daar het veld overwoekert.
De dovenetel is niet slechthorend maar in tegenstelling tot de brandnetel zorgt het blad niet voor irritatie. De brand is gedoofd zal ik maar zeggen. Het schijnt bovendien een smakelijk hapje voor het melkvee te zijn en voor de bijtjes is het ook heerlijk. Al met al dus een verrijking in vergelijk met die saaie groene biljartlakens die de boer als natuurschoon aanprijst.
De bermen hebben toch al wat meer kleur. Voorlopig maar niet maaien, lijkt me.
