Een nieuwe trui

Pogingen online een nieuwe trui aan te schaffen mislukten. Te groot, tegenvallende kleur, slobberig, voor mij werkt het niet. En toch, mijn garderobe behoeft nodig enige aanvulling.

Weer zo’n saaie bewolkte dag. Ik heb mijn ochtendwandeling wel gemaakt maar lekker was het niet, waterkoud. “Zullen we dan maar eens bij de Makro naar een trui kijken?” We checken of de winkel open is voor non-food, dat is ie. Makro blijkt essentieel te zijn, zelfs in een lockdown.

Uiteindelijk liggen er een trui en een vest in het winkelwagentje. Als bijvangst nog een toevallige ontmoeting, een oud collega met eega. We babbelen gezellig even wat bij, ik had de man in geen zestien jaar gezien. Zijn naam was ook diep weggestopt. Werner, maar daar hadden we er twee van. Ik wist wel nog dat hij in zijn vrije tijd voorzitter van een grote Utrechtse voetbalvereniging was. Terwijl José tussen de dameskleding verdwijnt graaf ik verder in mijn geheugen. Met succes, eureka!

Gisteravond hoorden we dat de mogelijkheid een trui te kopen weer wat groter wordt. We hoeven er niet op te wachten.