Een zwervend bestaan

Dan toch maar weer bij het Leger des Heils proberen denkt Wim. Meestal lukt het niet meer dan twee nachten achter elkaar. Maar je weet maar nooit al is kans klein. Misschien valt het mee. Gelukkig vriest het niet deze kerstperiode. Vorige week, met die sneeuw, heeft hij nog een nachtje in een bushokje doorgebracht, geslapen is teveel gezegd.

Zonder vaste woon of verblijfplaats, geen uitkering, geen bijstand, geen voedselbank.

Wim sjokt met dat weinige wat hij heeft door de stad. Zo’n Albert-Heijn-tas met niet meer dan een fleecedeken en een klein album met herinneringen aan betere tijden. En wat lege bierflesjes voor het statiegeld, gevonden, zelf heeft hij nooit gedronken.

Om tien uur sluit de opvang, hij haalt dat niet. Dan toch maar een plekje vinden onder de brug. Gelukkig vriest het niet.

2 Comments

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.