Ze zit lekker in het najaaarszonnetje, nog even doorwerken, dan is die shawl voor Eric klaar voor de herfst echt begint.
Eric is gisteren drie geworden en speelt bij de vijver met zijn nieuwe bal. Ze glimlacht, wat een heerlijk tafereeltje!
Maar dan rolt de bal in het water, de peuter rent er achteraan. Plons.
Is er dan één moeder die denkt, eerst even die pen afbreien, stel je voor dat ik de tel kwijt raak en straks opnieuw moet beginnen, dan komt die das nooit op tijd af. Zo diep is het niet, dan voelt ie meteen dat hij voor dat koude water uit moet kijken.
Natuurlijk niet, ze gooit haar breiwerk aan de kant en rent naar de vijver, net op tijd voor het jochie voor de tweede keer koppie onder gaat.
Ik begrijp nog steeds niet waarom veel mensen zo laconiek omgaan met de klimaatwaarschuwingen.
