“Wie? Thadeus Steen, schilder. ”
“Zegt me niets.”
“Zoon van de bekende Jan Steen en een dochter van Jan van Goijen, bekend in de gouden eeuw. Iets met appel en boom.”
Het zijn mooie schilderijen uit de gouden eeuw. De schilder wordt herkend als de zoon van.
Ik kijk naar tussen kunst en kitsch. De expert zegt dat er maar vier schilderijen bekend zijn van deze Thadeus. Een jaar of negentig geleden heeft een kunstkenner een publicatie geschreven waarin de twee, nu aangeboden kunstwerken en twee andere schilderijen als enige vier erkend zijn van deze Thadeus.
De aanbrengen geeft aan dat die andere twee ook in de familie zijn.
Dan denk ik, wat voor een prijskaartje hangt eraan. Ofwel ik wil verkopen maar eerder, hoe zwaar weegt het in de erfenis.
En dat plaatje heeft er niets mee te maken.
Mijn echtgenoot, Rob, en ik zagen een klein stukje ervan.
De expert zei langzaam: ‘Het is een Steeeen.’
‘Maar geen Jan Steen’, zei iemand toen.
‘Nee’, zei Rob, ‘het is een Baksteen.’
Die kwam zo onverwacht, dat ik bijna stikte in mijn slok koffie van het lachen.