Het zal de koorts zijn. Gistermorgen werd ik wakker aan het eind van een droom. Of kreeg ik in mijn droom mee hoe de Europeesche top tot een oplossing was gekomen van het vluchtenprobleem. Nou nee, natuurlijk.
In mijn droom verkleurde ik mensen, een taak die overal ter wereld gelijktijdig werd uitgevoerd, gelijktijdig. De mensen kwamen er in de bontste kleuren uit en daar moesten ze het voortaan mee doen. Iedereen had alle kleuren maar het patroon verschilde per persoon, De kleur was dan ook volstrekt ad random aangebracht. Het is als met DNA, de basisgegevens zitten er allemaal in maar toch is iedereen uniek. Op zich is dat uniek zijn niet vreemd maar nu is het ook zichtbaar. Of niet eigenlijk. Want zoek maar iemand met een paarse linkerduim of met een roze stip op de rechterknie, op zoek naar je gelijke. Om, eenmaal gevonden, wat nooit in een oogopslag kan, te ontdekken dat de andere een groene rechterduim heeft terwijl die van jou okergeel is.
We zouden niet meer kunnen discrimineren op basis van huidskleur en dat zou de wereld een heel stuk beter maken. Niet op afstand kunnen zien dat iemand van waarschijnlijk Noord Afrikaanse afkomst is. Niet de kleurling uitsluitend op huidskleur een controle geven.
Alleen al het bijgaande plaatje laat zien dat de koe tot geen enkel ras meer hoort, juist vanwege de afwijkende kleurtekening.
