Voor een ander denken, NRC?

In de loop van de vrijdagmiddag krijgen we vaak al vast een paar katerns van onze weekendkrant. En in dat deel staat dan onder andere wat de televisie op de voornaamste zenders die zaterdag en zondag te bieden heeft. Ook afgelopen vrijdag kregen we dat katern, de tv-informatie ontbrak evenwel. misschien verplaatst naar elders, we wachten de rest van de krant wel af. Maar ook daarin konden we de gewenste informatie niet vinden.

José besluit een e-mail te sturen en geeft daarin aan dat ze de televisieprogrammering node mist. (De krantenbezorger heeft haar gemopper kennelijk gehoord en zal gedacht hebben, dan stop ik bij die mensen toch gewoon een andere krant in de bus! )

Maandagochtend krijgt ze een antwoord op haar mailtje. Lekker snel, dat wel. Maar de inhoud stelt teleur, men denkt dat door het veranderende kijkgedrag de NRC-lezer niet meer zit te wachten op de tv-programmering. Nee, dat is niet onderzocht maar men wacht nu, na deze verandering, de reacties af en wanneer er teveel gemopper is draait men het besluit wel terug. Vooralsnog geldt de wijziging alleen de weekendkrant, wanneer de klachten in voldoende mate uitblijven zal ook op de andere dagen de rubriek verdwijnen.

Nu kan ik natuurlijk wel zonder dat verder te onderzoeken denken dat dat veranderde kijkgedrag vooral is terug te vinden bij jongere generaties die ook op een andere wijze het nieuws tot zich nemen. Die geen papieren krant meer laten bezorgen, die hun informatie via het internet halen en in plaats van naar NPO naar Netflix, HBO, et cetera gaan wanneer ze wat willen zien. Maar dat er ook een categorie klanten is die misschien wel vastgeroest zit in dat oude gebruik, de krant nog lezen en televisie kijken. Of maak ik een denkfout wanneer ik ervan uitga dat daar een behoorlijke overlap in zit, de ouderwetse krant en dito televisie als voornaamste informatiebron beschouwen.

Het kan natuurlijk zijn dat door al dat denken van hun en mijn kant we ook gaan kiezen voor een andere manier om het nieuws en de achtergronden daarop tot ons te laten komen. En dan denk ik niet direct aan het nemen van een abonnement op de Microgids of een andere televisiebode.

Overigens, mijn maandagkrant zat bij de buren in de brievenbus, wij hadden die van hun. We hebben geruild en allebei alsnog onze vertrouwde rubrieken kunnen lezen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.