Het is winter. IJzig koud merkte ik toen ik gisteren rond het middaguur even langs de Vlist fietste. Ik kan er kennelijk niet goed meer tegen, ik heb het de rest van de dag niet comfortabel warm gehad.
Maar het was hartverwarmend, al die mensen die zich op het ijs vermaakten. Schaatsend of krabbelend maar met veel plezier. De wipmolen van Bonrepas en de knotwilgen in het wijdse landschap maken het tot een Hollands winterbeeld bij uitstek.
Ik moest denken aan een schilderij van Hendrick Averkamp. Die schilderde rond 1600 verschillende winterse taferelen. De enorme drukte op die doeken zag ik nu niet, kan ook niet in deze coronatijd. En de prikslee ontbrak ook, maar verder!
José is ‘s middags nog een tweede rondje gaan fietsen en maakte de bij dit blog geplaatste foto.
