De fietsaccu was nog niet helemaal leeg. Toch heb ik de oplader er vrijdag maar bij gepakt, er zijn een paar mooie dagen voorspeld.
Gisteren kon ik mijn eerste fietstochtje weer maken. De afgelopen maanden was de fiets alleen van stal gehaald voor een bezoekje binnen de stad, nu weer fijn de polder in.
Het zonnetje schijnt uitbundig, er is nauwelijks wind. Hier en daar wordt een wilg geknot, een stel zwanen vliegt rond en verder is het stil.
Dieper de polder in lopen een paar vissers. Even verder staan hun auto’s geparkeerd, Belgische kentekens. Ontvluchten ze het carnaval?
Bij ‘onze’ kaasboerderij stoppen we voor ons pondje pittig belegen. We zijn niet de enige, het winkeltje staat vol. Zelfs buiten wachten wat klanten.
Op de terugweg vullen we in Bergambacht de fietstas waarna we de Lekdijk kiezen voor de laatste kilometers. Het wordt frisser, de zon verliest aan kracht. Maar we hebben niet te klagen, de kop is eraf, de eerste twintig kilometer is weer bijgeschreven. Van mij mag het lente worden!
