Buurmans gras

Je mag het gek vinden maar af en toe maak ik een praatje met een stukje vlees voor ik aan het bereiden van de maaltijd begin.

Zo sprak ik laatst een half haantje en vroeg hem of hij tevreden was over zijn leven, zijn lot. “Dat wel, redelijk tenminste. Ik mocht rondlopen over het erf met een stuk of wat leuke kippetjes.” Ik vond dat hij best tevreden mocht zijn, die verhalen over legbatterijen in gedachte.

‘Tja, het is mijn andere helft, hè, die wordt lekker gebraden terwijl ik ordinair in de soep ga!”

1 Comment

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.