De renners in de Tour reden gisteren door het Moezeldal, la Moselle op zijn Frans. En vandaag gaan ze niet veel verder naar het zuiden. Via een forse omweg gaan ze naar Colmar, de Elzas dus.
Dit jaar fietsten we een weekje langs de Moezel. Misschien vreemd, maar op de eerste beelden die we van de rivier zagen herkenden we hem.
‘Dat is toch de Moezel?’
‘Ja, maar wel het Franse stuk.’
Nu dus de Elzas in, Frans, Duits, Frans, een paar jaar geleden spraken we een dame op leeftijd die vier keer van nationaliteit gewisseld was.
Terwijl ik in mijn beste Frans een bestelling probeerde te plaatsen ging mijn vrouw er in het Duits doorheen. Voor niemand een probleem.
Aan beide zijden mooie wijnen, en een roerig verleden. Maar een mooie streek, relatief dicht bij ons vlakke polderland.
