Mijn doolhofdroom

Zoals ieder mens droom ook ik, meestal onbewust. Geen idee waarover tenzij. Van tijd tot tijd komt het verhaal, liever een deel van het verhaal terug in mijn bewustzijn. Want hoe ik in de omstandigheden terecht gekomen ben is kennelijk van geen enkel belang, niet nodig om terug te kunnen kijken. Het gaat om de ontsnapping, het wegkomen. Ik raak verzeild in een enorm complex en moet op zoek naar de uitgang, meestal de parkeergarage of in ieder geval de plek waar ik mijn auto neergezet heb. Het gebouw komt me bekend voor maar niets is nog op de verwachte plaats. Delen van het complex zijn niet toegankelijk wegens verbouwing, liften en trappenhuizen zijn geblokkeerd. Bijkomend probleem, waar heb ik de auto geparkeerd. Een enkele keer komt het voor dat ik de auto gevonden heb maar vervolgens verdwaal in de mij zo bekende stad omdat alle straatjes eenrichtingsverkeer geworden zijn en cirkelen de enige mogelijkheid lijkt.

De enige mogelijkheid is echter wakker worden, uit bed stappen en een plas plegen. De ervaring leert dat daarna op de andere zijde beginnen aan de volgende slaapetappe het effectiefste is.

4 Comments

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.