De Utrechtse tak

Terwijl Lorenzo de Mari op 18-7-1744 met een uitgebreid diner dansant viert dat hij twee jaar lang de machtigste man van Genua zal zijn jat ene Nicolaas met dezelfde achternaam een paar pruimen om zijn ergste honger te stillen. Het is armoe troef in de Utrechtse Wijk C.

Achttien jaar later sticht diezelfde Nicolaas met Els Rijders een eigen gezin. Els is van 1742, van Nicolaas is niet bekend wanneer hij geboren is. Hij maakt knopen, is goed in zijn vak en de beste kleermakers plaatsen hun bestelling bij hem. Maar het is geen vetpot, er is net genoeg voor het gezin om niet te verhongeren. Ach, ze weten niet beter, het plebs lijdt overal honger.

In 1776 wordt hun derde kind, Johannes geboren, Johannes krijgt in 1810 een zoon die hij naar hem vernoemd. In 1841 komt Hendrikus, in 1878 Carel, in 1917 weer een Johannes en in 1948 deze Carel. En allemaal zijn ze zo terug te leiden tot die Nicolaas en zijn Els, halverwege de achttiende eeuw.

En dus is er geen serieus verband tussen mij een die dogen van Genua. Waarmee dan weer niet gezegd is dat enige relatie met Ansaldo de Mari uitgesloten is.

Als er al blauw bloed is dan is dat zo verdund dat het niet meer zichtbaar is.

Er moet een foto zijn van een standbeeld van een heerser van Corsica. Volgens mijn moeder lijk ik op de afgebeelde man, in ieder geval sinds ik mijn baard laat staan. Zou er dan toch?

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.