Vanmiddag ga ik naar de Julianaschool in Nieuwegein. In het crea circuit kozen zes leerlingen voor portret tekenen.
Ik ga ze teleurstellen. Portret tekenen is te hoog gegrepen. En een onbereikbaar doel levert slechts teleurstelling op. Een gezicht tekenen is al moeilijk genoeg voor hen. Tenminste, de groep die ik vorig jaar had kwam niet veel verder.
De ogen, neus en mond op de juiste plek, haren tekenen is net iets meer dan een paar stekels bovenop het bolletje. Want dat is hun startniveau, twee kraaloogjes, veel te hoog, daaronder een gelijkzijdige driehoek en dan een rechte streep.
Alleen al alles redelijk op zijn plaats krijgen geeft enthousiaste blije reacties.
Twee vrijdagmiddagen tekenen en de derde en laatste middag gaan we schilderen. Aan het eind hebben ze hopelijk een mooi schilderij.
Vorig jaar stopte het na een middag, corona was spelbreker. Duimen dat we nu wel de serie af kunnen ronden.
