En het was al zo’n drukke dag, vrijdag. Ik had als gewoonlijk mijn uurtje sportschool en daarna een klusje van een paar uur. Een oma brengen naar de bruiloft van een van haar kleinkinderen. Maar dat hoeft tegenwoordig niet meer in de buurt te zijn. Driehonderdveertien kilometer, heen en terug. Maar voor haar was het een feest!
Als toetje boekten we Erik van Muiswinkel in de Goudse Schouwburg. Pff, waar beginnen we aan! Moojen ligjes in de lugt Over taal, nou, vooruit dan maar. Ik mag dat graag zien, dus we gaan. Nauwelijks tijd om te eten, onvoorspelbaar hoelang je over die rit doet. Maar het geplande restaurantbezoek konden we vergeten, geen zorgen, dat halen we wel in.
Van Muiswinkel dus, eindelijk weer eens een avondje schouwburg. Het precoronaritme, past dat op het scrabblebord?, hebben we nog niet teruggevonden.
Het werd een avondje genieten van onze taal inclusief een verwachte ode aan Jeroen van Merwijk en, onverwacht, aan Battus, een alias van Hugo Brandt Corstius en diens Opperlans,
Een aantal inmiddels overleden typetjes van Van Muiswinkel, Janmaat, van Raay, Geesink, passeerden de revue. De suggestie dat er een relatie is tussen zijn imitatie en hun overlijden doet hem even overwegen ook Baudet na te gaan doen. Een overweging die hij vervolgens afwijst, ‘die is al druk doende zichzelf de das om te doen‘.
