“Hatsjie!”
En niet zomaar, hè, de buren zitten stijf rechtop in hun bed.
“Hatsjie!”
Het is weer lente, pollentijd. De elzen lopen weer uit.
“Hatsjie!”
Er valt een druppel op de krant, een druppel op het palet.
“Hatsjie!”
Waar zijn de zakdoekjes, oh, alweer een pakje leeg.
“Hatsjie!”
Gezondheid!
de blauwe pilletjes maar weer besteld bij de huisarts
Vanmorgen miste ik uw aanwezigheid in de sportschool. Meneer moest een paar keer niezen. Wat krijg ik van u te horen als ik er soms bij loop als een Chinees vraagteken vanwege pijn aan mijn rug, maar toch doorga als een echte bikkel, een jongen van Tromp en Piet Hein?
“Stel je niet aan,” krijg ik dan te horen. Ja, ja,.. maar ik wens u van harte beterschap hoor!
Ik kan dit niet meer goedmaken, vrees ik
Vooruit, voor deze keer dan zal ik het door de vingers zien.
Tenslotte had jij het kort geleden over hoop, geloof en liefde…