Gisteravond een film over Boudewijn de Groot. Wel, wat mij betreft rijp voor een roman. Wat een leven, nee niet drank, drugs en rock and roll. Wel een paar momenten maar beslist niet de essentie. Een getekend leven, beginnend in het Nederlands Indië van de tweede wereldoorlog. Gebroken gezin, na de oorlog terug naar Nederland, ondergebracht bij een tante, moeder had het Jappenkamp niet overleefd.
Bindingsangst, vertwijfeling. Introvert maar met een uitlaatklep.
Maar goed, wacht die roman maar af!
Nee, niet van mij, denk ik. Ik ben nog te druk met andere dingen.
