‘Opa, nog twee dagen en dan ben ik jarig!’ Ik weet het, we vieren het vast, gelijk met de eerste verjaardag van zijn broertje. Op de dag zelf is hij te druk met andere belangrijke dingen zoals trakteren op de kinderopvang.
Ik moet onwillekeurig terugdenken aan vroeger. Ook wij waren ons er terdege van bewust dat vier een mijlpaal was. Naar de kleuterschool, voor het eerst naar school. We hadden geen voortraject gehad met kinderopvang of peuterspeelzaal.
Wat me vooral bijgebleven is, niet zozeer van mijn eigen vierde verjaardag maar van die van jongere broertjes en zusjes? Het stille gebed van mijn ouders als ze met het hele stel met de bus gingen. Het laat ze in godsnaam niet zeggen dat ze al vier zijn. Als ieder dubbeltje moet worden omgedraaid is zo’n trotse kleuter duur.
Gelukkig leven we nu in andere tijden.
Gefeliciteerd, Rolan!
