Zonder jas kon nog niet maar dinsdag lunchten we al wel op een terrasje in Kijkduin. Uitsmijtertje en een Affligem tripel in de zon. Dat biertje moest van ver komen, men was kennelijk niet voorbereid op de verkoop van het kostelijke nat. Sowieso niet op veel klanten, het dienstertje had het in der eentje maar druk met al die klanten.
Wat ons opviel, er lopen nog steeds heel wat mensen op Pokémons te jagen. Het enige dat ze zien is het schermpje van hun smartphone.
Toen ik terugkwam na het afrekenen was net een jong stelletje aan het tafeltje naast de onze neergestreken. De telefoon werd neergelegd en het meisje keek eens rond. ‘Goh, het is eigenlijk best mooi, eens om je heen te kijken!’ Dat wisten wij al langer.
Mooi blog!
Vrolijke groet,
😉