De pakjesboot mag dan gezonken zijn, gelukkig heeft de regelpiet voor vervangend vervoer kunnen zorgen. Eerst met het vliegtuig en dan het laatste stukje met een nieuwe boot. Die nadert nu Hellevoetsluis, de kade staat al bomvol.
“Sint, ik ben net even op het dek geweest, u kunt uw tabberd straks wel laten hangen, het lijkt wel of we twee maanden te vroeg aankomen dit jaar.” Sinterklaas is nog niet helemaal aangekleed. Het is ook best warm in de kajuit. En de zon staat laag, reden om de zonnebril op te houden.
“Nou nee, Piet, ik kan toch moeilijk in mijn hemd aan wal gaan. De kinderen zal het niet uitmaken maar reken dat Twitter vol stroomt met verwijten. Wat me eraan doet denken dat we volgend jaar ook een korte broek en een zomerjasje mee moeten nemen.”
“Ik noteer het, Sint, maar ook de winterkleding want de nachten zijn nog koud.”
“Ik denk dat jij voortaan maar alleen ‘s nachts op pad moet gaan, er komen steeds meer zonnepanelen en daar mag ik te paard niet overheen. Het is niet meer het feest van vroeger.”
“Tijden veranderen, Sint, en wij moeten mee. U zult trouwens wat anders moeten verzinnen om bij het eerste middagbezoek al aan een eerste jenever te beginnen, de smoes dat u wel een opwarmertje kunt gebruiken is nu wel erg ongeloofwaardig.”
“Tja, en ons voortbestaan hangt af van het geloof in ons. Toch eigenlijk bijzonder dat dat van generatie op generatie meegegaan is.”
“Kom, Sint, we verdoen onze tijd, tabberd aan, mijter op, we zijn er.”
