We waren er nooit eerder toegekomen. Er zijn ook zoveel musea die de moeite waard zijn eens te bezoeken. Maar dinsdag was het dan zover. Aangemoedigd door een krantenartikel over de heropening na een grondige verbouwing zijn we eindelijk naar Naturalis gegaan. Een beetje met de vrees dat het wel eens vreselijk druk kon zijn. Maar dat viel mee. “Waarschijnlijk omdat de scholen overal weer begonnen zijn”, opperde een van de medewerkers. Hoe dan ook, we konden alles op ons gemak bekijken, alleen in de zaal met delfstoffen en (half)edelstenen was het wat drukker.
De hal is indrukwekkend maar imponeert niet. Ik heb menig hoofdkantoor van grote bedrijven gezien en daar was het steevast de bedoeling de grootsheid van het bedrijf al bij de entree te tonen. Hier had ik daar geen last van. Heerlijk ruim en overzichteljjk.
De eerste zalen bieden een soort giga dierentuin, maar dan met opgezette dieren. Geen bordjes erbij, dit is een aap, dit een olifant, dat leidt alleen maar af. Veel herkenning natuurlijk maar, als je dan eens een keer een beest niet kan plaatsen is dat ook geen ramp. Honden en katten blijken ook als ze opgezet zijn zeer aaibaar te zijn. Zelf kan ik dat makkelijk onderdrukken maar ik lijk daarin een grote uitzondering.
Imposant is de afdeling met dinosaurussen en aanverwant. Daar wel de nodige en nuttige uitleg. Weer een zaal verder komen we in de ijstijd terecht. Eerlijk gezegd vond ik dat een wat mindere presentatie. De uitleg daarna over de bewegingen in en onder de aardkorst was simpel maar duidelijk. Ik denk ook niet dat ze het veel ingewikkelder moeten maken. Bij de opbrengsten uit het gesteente vond ik het met name leuk wat van de oude materialen tegen te komen waar de schilders in vroeger tijden hun verf mee maakten.
Aan het werk van de antropoloog Eugène Dubois is ook een kleine afdeling gewijd. Deze Limburger werkte in de negentiende eeuw Darwins theorie uit op het onderdeel ontwikkeling van aap naar mens.
We hadden ons voorgenomen om ergens halverwege te stoppen en dan bij een volgend bezoek de rest te bekijken. Maar we zagen dat we nog slechts een kleine zaal over hadden, die hebben we ook maar even meegenomen nog, de pijnlijke rug voor lief nemend. Alles over voortplanting in het dierenrijk, en dus over het voortbestaan van de soorten. Dat wil zeggen als de mens zich er maar niet mee bemoeit, die ijsberen op bijgaande foto gaan het knap moeilijk krijgen met de opwarming van de aarde.
