De plannen waren anders, maar letterlijk in het water gevallen. April doet wat ie wil, we weten dat allemaal. En dus werd het niet het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen maar het Teylers, Nederlands eerste museum. Opgericht met als doel het publiek te informeren over wetenschap en kunst. Breed georiënteerd mag je wel zeggen dus.
Er staat een rij voor de kassa, achteraan sluiten betekent buiten blijven, in de miezel. Maar een simpele vraag levert op dat museumkaarthouders niet via de kassa hoeven. De rij krimpt meteen fors. Bij binnenkomst worden we geconfronteerd met botten, schedels en soortgelijke relikwieën uit een grijs verleden, eeuwen terug bijeengebracht. Prachtige entourage overigens, er is al die jaren nauwelijks iets veranderd. Uitleg bij het tentoongestelde op getypte velletjes papier, dat soort dingen.
We treffen het, even verderop staat een ingehuurde gids die tot dan slechts een volger heeft. We mogen aansluiten en een uurtje mee. Dat bleek een gouden greep. De gids leidde ons langs Maagdenburger bollen, miniatuur stoommachines, de eerste telefoon, instrumenten om geluidsgolven vast te leggen, meetinstrumenten, kortom, alles wat aan het begin van ons technisch heden stond. Uitvindingen zonder welke we geen elektriciteit hadden gehad, geen telecommunicatie, geen transport.
Er is veel te veel te zien, teveel onderwerpen, teveel binnen een onderwerp. Ik vind het onoverzichtelijk, zou zonder begeleiding verdwaald zijn. Maar met onze kundige gids was het zeer interessant en leerzaam, een wel bestede middag.
Op de foto’s volle zaal vitrinekasten, schilderijen, onder andere een Izaac Israëls en een installatie ter opwekking van elektriciteit en de Leidse flessen om de energie in op te slaan
Het is en blijft een van onze mooiste musea.
Nostalgische groet,