Ik heb een royale sporthistorie. Tafeltennis, voetbal, tennis, zaalvoetbal, volleybal, allemaal zonder enig niveau, vooral voor mijn plezier. Versleten tussenwervels in mijn onderrug maakten rond mijn vijfendertigste een eind aan deze sportcarrière en op advies van mijn fysiotherapeut schafte ik een toerfiets aan, een racefiets zeggen anderen.
Na een paar weken sloot ik aan bij de toerfietsers van mijn bedrijf. Van maart tot oktober reden we in het weekend een tocht van rond de honderd kilometer.
Er zijn geen foto’s van, helaas.
Dit weekend kwam ik een fotootje tegen van een groepje fietsers in de wielertrui die ik in die tijd ook droeg. Ik sta overigens niet op deze foto.
Ons bedrijf was ook in die tijd hoofdsponsor van de wielerunie met als gevolg dat de Nederlandse toppers ook in deze kleuren hun trainingsuren maakten. Toen we dan ook een keer een tocht door Brabant reden hebben we heel wat mensen teleurgesteld. Zij dachten dat de nationale selectie eraan kwam en werden geconfronteerd met een peloton veertigers met beginnend embonpoint.
