Schone nagels

Er gebeurt maar weinig dezer dagen dat het vermelden hier waard is. Het coronanieuws is voorspelbaar, die kabinetsformatie loopt op zijn eind al kan dat einde nog ver weg zijn. Ajax wint ook de laatste groepswedstrijd overtuigend, de schaatser pieken nog niet en Max moet ook nog even goed zijn best doen. Om toch tot een blogje te komen heb ik net als gisteren een trigger van buitenaf nodig. En die komt er in de vorm van een foto van de hal van ons kantoorgebouw, zo’n veertig jaar geleden.

Die ontvangstruimten in dat soort gebouwen is altijd groot en luxueus, de eerste indruk moet imponeren. Maar niet iedere bezoeker heeft daar oog voor.

In de geschiedenis die bij het zien van de foto bij me opkomt is de bezoeker verongelijkt. Hij dacht een schade vergoed te krijgen maar de schade bleek geen schade te zijn, er was duidelijk sprake van fraude. Dat was hem schriftelijk meegedeeld maar hij dacht ons op andere gedachten te kunnen brengen. Ik mocht hem vertellen dat dat niet ging gebeuren. Nu mag zo’n hal imponerend zijn, de klant in kwestie kon dat ook. Ik kan je vertellen dat je niet helemaal rustig bent wanneer zo iemand een stiletto uitklapt, al is het alleen maar om zijn nagels schoon te maken. Gelukkig bleef het daarbij, ook omdat er ineens de nodige beveiliging in de buurt was. We hadden daar een uitgebreid protocol voor dat ook nu perfect werkte. Maar die intimidatie vergeet ik nooit meer.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.