De zestiger jaren zijn net begonnen. Met een natte kam leg ik mijn haren op hun plaats. Vorige week heeft de kapper nog de nek en de flanken opgeschoren en de rest in model geknipt. Model bloempot noemden we dat, kort, een scherpe scheiding links.
Als ik een jaar of veertien ben komen de eerste Beatleplaatjes uit. Wim Sonneveld zong over dorpsjeugd met Beatlehaar. Zo’n kapsel wilde ik ook wel zei ik tegen de kapper. Hij pakte zijn kam, kamde de haren naar voren en klaar, hij vroeg daarvoor zijn standaardtarief.
Een paar jaar later droeg ik mijn haar tot op de schouders. Tot grote ergernis van mijn vader, die vond dat maar niets. Beter langharig dan kortzichtig zong deze puber. Hij was dan ook opgelucht dat, toen ik in militaire dienst moest noodgedwongen model bloempot weer terugkwam.
