Gistermorgen in alle vroegte kreeg ik een appje.
Geen probleem voor mij, als altijd ben ik heel flexibel. Ik antwoord dus dat ik kan en daal dan af in het verleden, naar de jaren dat ik nog in Sinterklaas geloofde.
Mijn vader had een opleiding tot etaleur gevolgd en in de loop der jaren een aardig bestand aan klanten opgebouwd. Het was inmiddels een kwestie van bijklussen, zijn en dus ook ons brood verdiende hij 0in de detailhandel. Maar, met een groeiend gezin was bijverdienste eerder noodzaak dan luxe.
Sinterklaas vierden we in de ochtend van 5 december, voor we naar school gingen. Op de ontbijttafel had de Sint onze kadootjes gelegd, hij wist op de een of andere manier precies waar iedereen zat. Een feest vol verrassingen, in die zin niet anders dan nu nog voor de gelovigen.
Mijn vader kwam die dag altijd pas thuis als wij al lagen te dromen van al het moois en lekkers dat we gekregen hadden. Hij moest werken.
Die dag moesten de etalages bij zijn klanten omgebouwd worden van Sint naar Kerst. Pieten eruit, kerstballen en -klokjes erin. Alles was ruim tevoren voorbereid. Hij maakte veel van zijn versieringen zelf en zo schilderde hij bijvoorbeeld de Goedheiligman aan de ene, de Kerstman aan de andere kant van het boord. Alleen even omdraaien, zo gebeurd. Desalniettemin bleef het natuurlijk een tijdrovende klus.
Fijn dat je mijn blog leest, geef gerust een reactie