Tijd over, mooi weer, de kookbeurt. Drie dagen aan mij het eten op tafel te zetten. Af en toe iets anders, voor de rest vanuit een beperkte kaart. Als ik die invul doe ik dat op mijn eigen manier, uit de losse hand dus nooit echt hetzelfde.
Woensdag werd het een vispotje, venkel, witvis en mosselen. Donderdag gevulde paprika, de gevulde courgette van vorige week was in de smaak gevallen. Heel anders maar ook lekker.
Voor gisteren een koude schotel. Een herinnering aan de laatste schooldag in mijn seminarietijd. De nonnen bereidden dan een heerlijke salade. En ik ging ernaar op zoek. Wat ik vond paste in mijn herinnering en na het maken van het recept ook in de smaak.
