Ze noemt het zelf haar dagelijkse wandeling. Altijd met een doel, de slager, de groenteboer, de kapper. Moeizaam, stapje voor stapje schuifelt ze achter haar rollator. Haar steun en toeverlaat, zonder durft ze de straat niet meer op. Het is niet gemakkelijk, al die slecht onderhouden stoepen. En dan die fietsen, soms andere obstakels die haar doorgang blokkeren.
Het leven zit vol hindernissen op zo’n leeftijd, ze ervaart het maar al te vaak. Maar wat het ergste is, haar omgeving krimpt. Er zijn er steeds minder die haar herinneringen herkennen. Met wie kan ze er nog over praten?
Het is maar goed dat ze eens in de week een ochtend naar het buurthuis kan, even een kopje koffie, een praatje. Vrijdag komt Sinterklaas langs, lekker wat afleiding.
