De zon laat nog even op zich wachten, maar het schemert al. Vogeltje, wat zing je vroeg, is het jouw beurt de nieuwe dag aan te kondigen. Ik probeer nog wat te slapen, draai me nog een keer om. Maar de lentevreugd die het beestje bezingt houdt me wakker. Ik bedenk dat er snel het nodige in de tuin gedaan moet worden. Ik geniet van het idee dat we de lunch op het terras en in de zon zullen genieten.
Nog even en dan staan de bomen weer in bloei, dan kunnen we weer genieten van magnolia en appelbloesem. De gemeenteperkjes en menig tuin zijn al bont gekleurd, narcissen en crocusjes, viooltjes ook. De winter moet nu maar snel het veld ruimen!
☺
Mijn idee…