Geuren en kleuren

Af en toe pak ik de fiets. Zo nu en dan pak ik dan de pont, ga ik heen en weer. Zo ook nu en ik maakte een praatje met de veerman. Kommer en kwel, zijn verhaal. Hij was van huis en haard verdreven, zocht nieuwe woonruimte. En dat was wis en waarachtig niet eenvoudig. Huizen te kust en te keur maar steeds alles of niets. En alles was te duur, hij kwam niet verder dan een appel en een ei. En dat is vast en zeker onvoldoende. Hij klaagde dus steen en been of ach en wee, ik kon het verschil niet horen. Het ging in ieder geval door merg en been. Met hart en ziel probeerde ik hem op te beuren. Paal en perk wilde ik aan zijn gejeremieer stellen. Maar zijn stemming bleef grauw en grijs. En, enkel en alleen daarom was ik al blij dat we de overkant bereikt hadden.