Ons wacht de komende dagen extreme kou!
Voor de zoveelste keer moet ik aan dit gezegde denken, overdrijven is ook een vak. Natuurlijk, door iets extra aan te dikken krijgt het meer aandacht. Volgens mij dan wel alleen als niet (bijna) alles aangedikt wordt. Door al die overdrijving verliest deze vorm van aandacht vragen zijn kracht. En dan niet alleen door dit weeralarm, op allerlei terrein.
Maar goed, dat weer dus. Is er iets anders aan de hand? Zijn we niets meer gewend? Of laat ons geheugen ons in de steek. Overdag net onder het vriespunt en in de nacht en vroege ochtend richting min tien is toch niet echt zo bijzonder wanneer de wind uit het oosten komt in de Hollandse winter. Een trui aan, als je naar buiten gaat muts op en handschoenen aan en je overleeft het wel!
Toch houd ik wel van sterke verhalen bij een kampvuur.
De weersverwachtingen brengen veel tongen los.
Maar ik mis vooral de ijsbloemen op de ruiten en de ijspegels aan de dakgoten.
Zonnige groet,
Sterke verhalen, ik mag ze graag af en toe vertellen. Over koude winters, doorgebracht in een tentje op de Veluwe bijvoorbeeld. Morgen dan maar
Ik kijk er nu al naar uit.
Zonnige groet,
Hij staat klaar