Eerder schreef ik over roggebrood. Goed roggebrood is een lekkernij en het beste komt uit Steenwijk. Dat is een stelling die ik nooit vol kan houden, het beste dat ik ooit at komt uit Steenwijk. En dat is een stelling die je slechts onderuit kunt halen als je me lekkerder roggebrood geeft.
Dat Steenwijkse roggebrood kwam ik tegen via mijn sportmaat Jan, zijn zus woont in de kop van Overijssel en hij verraste me eens met een broodje. Later heb ik voor hem ook zo’n versnapering meegebracht, we hoefden er maar een half uur voor om te rijden, met andere woorden, we waren toch in de buurt.
Het fabrieksbrood dat in de supermarkten verkrijgbaar is haalt het bij lange na niet bij dit ambachtelijke product. Een redelijk alternatief vond ik in het nabij gelegen Lopik en meermalen fietste ik de tien kilometer heen en terug om een paar pakjes te halen. Duidelijk beter dan de fabrieksverpakkingen maar het kon niet tippen aan het Steenwijkse.
Sportvriend Jan moest afgelopen weekend naar Surhuisterveen, reed na winkelsluiting langs Steenwijk en meldde dat hij niet op het Marktplein aldaar de bakker bezocht had. Ik had daar begrip voor, natuurlijk, maar betreurde het dat ik niet mijn bestelde lekkernij geleverd kreeg.
Tor mijn verrassing overhandigde hij mij na de sportieve oefeningen twee pakjes roggebrood van de Friese bakker, dankbaar heb ik ze aanvaard. Ik dacht nog eerst de Lopikse sneetjes op te maken maar, eenmaal thuis maakten we toch maar zo’n Fries pakje open. Dat was smullen! En nu moet ik me ertoe zetten eerst dat Lopikse brood op te eten, verdrongen van de tweede plaats. Ik heb het maar moeilijk!!
Ik had ook nog een plakje over van de bakker uit Lopik. Ik voerde het aan de vogelen des hemels, want lieden die de oorlog meemaakten gooien geen etensresten weg..