Het Vrijheidsplein

We kozen gisteren voor de toeristische route, een kleine 300 kilometer van west naar oost Tsjechië, van Plzen naar Brno. 300 Kilometer zeg maar provinciale weg, meestal van goede kwaliteit. Alleen wel steeds door buurtschappen, dorpen en stadjes. Maar we hadden de tijd en het zonnetje scheen. Prachtige plaatjes gezien onderweg. Een enigszins vervelend incident, bij wegwerkzaamheden zat de boel op een verschrikkelijke manier vast. De verkeersregeling met lichten aan beide zijden van het traject was kennelijk niet goed afgesteld dus ontstond er een schier onontwarbare knoop. Gelukkig zitten er altijd mensen tussen die ter plekke bekend zijn en die wezen de weg, dwars door een weiland. Ik volgde op veilige afstand en dat ging goed. Totdat ik in de modder wegzakte en leek vast te zitten. Met veel pijn en moeite lukte het om achteruit uit de malaise te geraken waarna we onze weg vervolgden om uiteindelijk weer op de onderhoud zijnde weg uit te komen. De auto ziet er niet uit, tijd voor een wasstraat of in ieder geval voorlopig een forse regenbui.

Tegen drieën bereikten we, uitstekend genavigeerd door onze Tomtom, ons hotel. We checkten in en verkenden even de omgeving. Onderweg nog een biertje gevonden op een terras aan de waterkant. Even een SMS je naar zoon Arjan die in Brno woont en werkt. Afgesproken dat we hem vandaag zullen ontmoeten op het Vrijheidsplein. En toen met de tram de stad in om een hapje te eten. Als we op het punt staan af te rekenen piept de telefoon, berichtje van Arjan. Zijn afspraak voor de avond ging niet door dus hij ging zo eten nabij het Vrijheidsplein. Wij zaten daar een 200 meter vandaan dus hebben we hem maar meteen even opgezocht, ons eerste fysieke contact sinds eind mei. Even een kopje koffie met hem gedronken in afwachting van zijn bestelde eten. Vanavond praten we wel verder.