Halloween

In een outfit die in een van de vele horrorfilms niet opgevallen zou zijn liepen de zombies door het centrum van Schoonhoven, voor de gelegenheid omgedoopt tot Spookhoven. Vrijdag de dertigste had alles van friday the 13th, de serie waar onze jongens  aan verslaafd leken.  Graven openden zich, legers aan overledenen, al dan niet op bloedige wijze aan hun einde gekomen kwamen wraak nemen voor hun voortijdig levenseind. Het mes dat voor de dodelijk steek gebruikt werd steekt nog in de borstkas.
Kinderen bellen huis aan huis aan en vragen, vermomd in hun bizarre uitrusting, om snoepgoed. Het is Halloween! Overgewaaid uit het Angelsaksische taalgebied.

Is het een samenraapsel uit hier gebruikelijke novemberfeestdagen.  Allerheiligen, allerzielen waarin we onze doden gedenken, Sint Maarten als de kinderen van deur naar deur gaan, hun lied zingen en daarvoor beloond worden. Misschien hier en daar in onbruik geraakt, elders nog gevierd.

Is het een oud Keltisch feest, gevierd op oudjaarsdag (de Kelten kenden 1 november als start van het nieuwe jaar). Ze vierden het oogstfeest en ook de overledenen pikten hun graantje mee.

Net als Kerstmis is het, denk ik, het bewust samenvallen van oude heidense feesten met de christelijke agenda. Anders gezegd, de christelijke feesten werden geplaatst op de dagen dat men al feest had. Daarmee werden de heidense gebruiken geëlimineerd, men zou anders van twee walletjes blijven eten. Dat dat niet helemaal gelukt is blijkt wel uit dit Halloween en de kerstboom en kerstman.