Opgelucht haal ik adem. Mijn longen zijn niet mijn beste onderdeel en was ik nu op de Canarische Eilanden geweest dan had ik het knap benauwd gehad. Oostenwind, Saharazand, vliegtuigen kunnen niet landen vanwege gebrek aan zicht.
Al jaren komen we er een week, anderhalve week even bijtanken in de winter. Een van de eilanden, we hebben ze allemaal wel gehad, de meeste vaker. En meestal goed weer, hooguit een dagje wat minder.
Dit is meer dan wat we hier af en toe meemaken, een vuile auto omdat er wat Saharazand is geland.
Volgens de lokale bevolking was het voor het laatst in 2002. Het mag dan geen pretje zijn, als het aan mij ligt gaan we volgend jaar weer!
