Vroeg #WOT ’17-6

“Hoe laat komt de transferbus?”
De elf dagen Lanzarote zitten er weer bijna op, morgen vertrekt ons vliegtuig, mits alles volgens plan verloopt, om vijf over elf. Het antwoord doet ons enigszins schrikken:
“Vijf over acht en graag tien minuten voor dat tijdstip klaar staan”.
Dat betekent vroeg op. We zitten aan het begin van de route die de transferbus gaat rijden, dat was te verwachten. Maar dat hij alleen al in Puerto del Carmen een uur nodig heeft om alle adressen af te rijden valt tegen. Niet dat we er wat aan kunnen doen, we nemen het zoals het valt. Op ons beider telefoon wordt de wekker gezet op half zeven. En dat is vroeg! Dan is het nog donker. Maar willen we op tijd klaar zijn zonder ons te moeten haasten dan hebben we die tijd wel ongeveer nodig. Koffers inpakken is voor de terugreis nooit een probleem. Alles wat niet bij het appartement hoort is van ons. De puzzelboekjes en e-readers moeten in de handbagage, de rest kan in de koffers. Om kwart voor acht, we hebben dan gedoucht, ontbeten en alles ingepakt, trekken we de deur achter ons dicht en slepen onze bagage naar de receptie. Een paar minuten om uit te checken en het wachten kan beginnen.
De bus rijdt precies op het aangegeven tijdstip voor, we zijn inderdaad de eersten. Om negen uur stopt hij voor de vertrekhal. Ons vliegtuig blijkt vertraagd maar slechts twintig minuten. Met wind mee komen we netjes op het geplande tijdstip aan op vliegveld Eindhoven. Daar hebben we niet meer dan een twintig minuten nodig om met de koffers buiten te staan. Snel de auto halen en lekker vroeg aan de laatste etappe beginnen. Dat die etappe in verband met de avondspits en het druilerige weer wat langer dan normaal duurt mag de pret niet drukken. Goed zes uur zijn we thuis, lekker vroeg, we hebben nog een hele avond voor ons.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.