Eindelijk, regen! Dat was en is eigenlijk broodnodig. Dus we mogen niet klagen, de natuur is er blij mee. En ik ook, al die pollen leveren alleen maar overlast. Maar ook wel vervelend, saai. Dan maar wat binnen doen om de tijd door te komen. Een vrolijk bloemetje gekrijt!

Het is zaterdagavond, op de televisie niets van mijn gading. Zo'n songfestival, ik geloof het wel, lees morgen wel wie er gewonnen heeft. Ik lees de laatste pak 'm beet twintig bladzijden van mijn boek, de duiker van Mathijs Deen. Een grenzeloze thriller die zich afspeelt in en rond de Wadden. Geen avondvullende bezigheid dus... Lees verder →

Druk weekend, maar geen onderwerp dat zich voor een blog leent. Dat kan soms. Maar ja, ik heb mezelf ooit beloofd iedere dag een blog te posten. En dus maar even in het archief gedoken en een oud schilderijtje gevonden. Uit de archiefkast, niet uit de porseleinkast natuurlijk, daar moet je zo'n beest niet in... Lees verder →

Dat doek hè, ik ben er wel drie vier keer opnieuw aan begonnen. Het staat er al een paar jaar, soms met een niet afgemaakt schilderij, meestal weer onder een nieuwe laag gesso. Poging op poging, vastgelopen op het formaat in combinatie met de te complexe voorstelling die ik erop vast wilde leggen. Vijftig bij... Lees verder →

Vooropgesteld, ik heb niets met de muziek van hem en soortgelijken. Vooruit, draai je een nummer dan zal ik nog niet gillend wegrennen maar veel langer moet het niet duren. Ieder zijn smaak, moet je maar denken. Waarom dan nu toch een blogje zul je misschien zeggen. Wel, ik kwam die kop tegen en dacht,... Lees verder →

Natuurlijk, we doen het allemaal wel eens, een oogje dichtknijpen. Even de andere kant opkijken, iets even niet willen zien. Daar heb je je vingers niet voor nodig. Wat zeg ik, het kan gewoon in overdrachtelijke zin. Maar dan is het niet meer te tekenen. En dat wilde ik nu juist doen. Een leuk en... Lees verder →

Het is de week van de slager. Lekker belangrijk, denk ik. En de dag van het autisme als ik het goed heb. We staan mogelijk aan het begin van een gigantische chaos. Niemand weet nog waar hij of zij aan toe is, laat staan de autisten. Trump zet de wereldhandel op zijn kop. Het grootkapitaal... Lees verder →

In de dagelijkse tekenuitdaging, waar ik overigens niet iedere dag op inga, stond gisteren een tafeltennisser, het batje in penhoudersgreep. Leuk plaatje, ik ga er even een kwartiertje voor zitten. Niet langer, het is me eigenlijk te lekker om binnen te zitten maar buiten heb ik geen goed zicht op mijn telefoon en daar staat... Lees verder →