omdat ik mijn verhaal kwijt moet
Hmm, hoor ik het goed, het verdwijnt als regen voor de zon. Iemand die de klok heeft horen luiden maar niet weet waar de kerktoren staat, zoiets! Ik zou er niet op moeten letten en misschien mis ik er ook wel eens een. Maar het lijkt erop dat steeds vaker spreekwoorden en gezegdes verhaspeld worden.... Lees verder →
Het doek staat op de ezel, de donkere achtergrond is geschilderd. Als bij de begin dit jaar geschilderde gaai is het de bedoeling ook nu weer pasteus te gaan werken. Ook dit keer een kleurrijke vogel, wat zeg ik, twee zelfs. De bonte en de groene specht zullen een boomstam bekloppen, op zoek naar voedsel.... Lees verder →
Een van mijn favoriete bezigheden sinds de coronapositieftest. Is een uiltje knappen. Me even terugtrekken voor een tukkie, overdag. Noodgedwongen, dat wel, het is niet anders. De oorsprong van het gezegde is niet geheel duidelijk. Er zijn dan ook twee soorten uiltjes, de nachtvlinder en de nachtvogel. Dat knappen heeft niets met breken te maken,... Lees verder →
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard zegt een bekend spreekwoord. Het kan en mag ook andersom, ziekte en ongeluk komen te paard en gaan te voet. En zo zal het ook met deze pandemie gaan. Laat ik zeggen dat ik een optimist ben, dat het coronapaard inmiddels op stal staat en het virus... Lees verder →
De naaier die geen knoop in de draad legt verliest een steek. Zomaar een mooie Vlaamse spreuk, een waarheid als een koe! Hoe ik dat weet? Mijn moeder, zij is, ik zou haast zeggen ondanks haar hoge leeftijd, vergroeid met naald en draad. Nog steeds naait ze van tijd tot tijd een bloesje of zo... Lees verder →
Op ananas lopen, Kent u die uitdrukking? Ik niet, wel op eieren lopen. Maar op eieren kan ik niet lopen. De rauwe variant en het zacht gekookte ei worden gegarandeerd geplet, ik denk dat er zelfs van hardgekookte eieren niet veel overblijft. Op eierkooltjes, bestaan die nog?, zou wel kunnen. Op ananassen loop ik echter... Lees verder →
As is verbrande turf kreeg ik thuis te horen als ik weer eens ja maar, als ... zei. Want ik zei geen als maar as. Of in ieder geval verstonden ze dat en ging het erom aan te geven dat ik niet met onmogelijke condities moest komen. Of de reactie was als mijn tante ballen... Lees verder →
Op internet kwam ik de voor de hand liggende verklaring voor de naam Lijnmarkt tegen, op deze aan de Utrechtse Oudegracht gelegen markt werd in vroeger jaren touw verkocht voor de tuigage van de handelsschepen. Lijn kom je ook in andere steden tegen vaak, bijvoorbeeld in Lijnbaan. Zo'n Lijnbaan was in feite de fabriek waar... Lees verder →
Daar zit een addertje onder het gras, het ziet er allemaal zo goed uit maar ergens klopt er iets niet. Kijk maar uit, adders zijn de enige giftige slangen in deze contreien. De oude Griek Aesopos trakteerde de wereld op veel fabels. In een ervan speelt de adder ook een rol. Een boer vindt een... Lees verder →
Als je met die kaart overvraagt dan ga je beslist de bietenbrug op. Dat was een duidelijke waarschuwing, dit gaat slecht aflopen. Ik kende de uitdrukking niet, thuis gebruikten we hem niet. Waarom zouden we, wie zijn gat brand moet op de blaren zitten. Waarschijnlijk is er een relatie met de gladde wegen die ontstaan... Lees verder →
Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.