Ik ben niet direct de grootste fan van deze man. Die carnavalskrakers en slapsticks met Corrie van Gorp en Frans van Dusschoten zijn aan mij niet besteed. Daarentegen genoot ik wekelijks van de Dick Voormekaar show en later Animal Crackers. En wanneer hij liedjes van Wim Sonneveld zingt mag ik dat graag horen. Zo kijk... Lees verder →

Bah, regen, regen en nog eens regen. De hele dag het licht aan, je zou er mistroostig van worden. Mijn dagelijkse wandeling, 's morgens, past net tussen de regendruppels. De laatste meters moet ik stevig door stappen en juist voor de bui ben ik weer binnen. Dat lukt niet als ik later boodschappen ga doen.... Lees verder →

Een merel zingt zijn aubade, de haan van een paar huizen verderop antwoordt met een enthousiast kukeleku en ook de tortels reageren blij op de eerste zonnestralen. Ze kijkt op de wekker, nog vijf minuten mag ze blijven genieten van haar warme nestje. En dan begint ook haar nieuwe dag. Ze wrijft het zand uit... Lees verder →

Het is me wat, zo wakker worden. Ze veegt de slaap nog uit te ogen, is zich niet bewust wat er aan de hand is. Hij lacht haar toe. "Geen zorgen, het komt ooit goed, het is maar een beginnetje. Er komt vanzelf meer kleur in!" Maar het is wel onontkoombaar, ze is de volgende... Lees verder →

Het is half maart, nauwelijks lente. Hier en daar steekt een krokusje de kop boven het maaiveld, narcissen volgen het dappere voorbeeld. Bomen en struiken wachten liever nog een paar weken, begin april is vroeg genoeg. Een uitbundige uitzondering, de treurwilg treurt al fris groen. Ze valt op, zeker tegen de grauwe lucht. Een uitnodigend... Lees verder →

Ik ben even aan het schilderen. Een ruwe schets in kleur, een globale onderschildering met acrylverf. Gewoon een beginner je. De Schoonhovenaar zal het plekje herkennen. Nu eerst even een straatje om, het zonnetje schijnt weer. En dan kan de verf in die tijd drogen. Voor de volgende stappen zal ik olieverf gebruiken.

Schildervriendinnetje Roos viert vandaag haar verjaardag. Het bijbehorende getal zou ze het liefst omdraaien, ik begrijp dat. Daarom als troost een roosje voor Roos. Ze trof het, teveel wind voor mij om buiten te spelen. En dus tijd over voor dit schilderijtje. Haar tweede verjaardag in lockdown, zou het al wennen?

Ik heb mijn opa's nooit gekend. Mijn vaders vader overleed 12-9-1931, die van mijn moeder 1-4-1944. Beiden waren kleermaker. Gezeten op de naaitafel, in kleermakerszit. Een lap stof van goede kwaliteit over de knie, de centimeter over de schouder en een strijkbout bij de hand. Mijn Haagse moeder mocht naar het strand als haar vader... Lees verder →

Ze zijn uitgewerkt, de tractor heeft het zware werk van deze koudbloedige paarden overgenomen. Koudbloedig heeft niets met temperatuur te maken. Het is een term uit de paardensport en geeft aan dat het werkpaarden zijn. Deze wat logge maar prachtige dieren werken niet meer, het zijn inmiddels ook paarden voor sport en spel. Op Walcheren... Lees verder →