"Schilder zo'n gezicht eens wat minder krampachtig. Niet iedere plooi op de juiste plek, speel wat met kleur maar hou de grote lijnen in de gaten!" Nou, vooruit dan. De grote lijnen haal ik uit mijn profielfoto en daarna laat ik het voorbeeld los. Een zelfportret dus, leuke oefening!

Ik maak er geen gewoonte van, een hond uitlaten. We hebben er geen en dat zal zo blijven. Eerlijk gezegd heb ik niets met die beesten. Ik heb het so wie so niet zo op huisdieren. En dat niet alleen om medische redenen. Ik laat mezelf wel uit. Kijk, zijn ze geschilderd dan blaffen of... Lees verder →

Het grove werk, de ondergrond kon nog onder het schaduwdoek in het zonnetje. Nu is het aan de zon om de acrylverf te drogen. En dan ga ik verder met olieverf. Daar zal ik een ander plekje voor moeten zoeken. Nu eerst maar even een wandeling, ik moet natuurlijk wel in beweging blijven. De onderschildering

Wat waren ze nadrukkelijk aanwezig overal, afgelopen maand. Veel meer dan anders, zoveel zelfs dat het NOS journaal er aandacht aan besteedde. Geen komkommer- maar klaprozennieuws. Met het cursusdagje van jongsleden dinsdag in mijn achterhoofd schilderde ik zaterdag deze impressie op een doek van zestig bij zestig, voor mijn doen een fors formaat.

Alleen ik weet wat ik zag, hoe ik de werkelijkheid van dat moment waarnam. Alleen ik weet waarom ik die werkelijkheid zo vertaalde als ik deed. Dat is een vrijheid die ik mezelf vaker moet gunnen.

We treffen het dezer dagen met het weer. Toegegeven, voor sommige activiteiten is het in de zon te warm. Maar we verkeren in de gelukkige omstandigheid dat we in die gevallen ook voor de schaduwzijde kunnen kiezen. Mijn dagelijkse wandeling heb ik maar wat vroeger gemaakt en 's middags heb ik lekker zitten schilderen. Het... Lees verder →

We zitten aan de waterkant met een ijsje. Twee bolletjes, ik koos voor hazelnoot en Malaga. Moet kunnen, af en toe. Al die dorpen, hier langs de Maas hebben een zaak van Clevers, ijs in tig smaken, wereldberoemd in Noord Limburg. Het voet- fietspontje moet wachten op een passerend vrachtschip. "Die komt bij ons vandaan,... Lees verder →

"Wat een boeventronie!" Wanneer we het over een tronie hebben heeft dat een negatieve klank tegenwoordig. Dat is niet altijd zo geweest. Een tronie is een gezicht, niet meer en niet minder. De schilder in de gouden eeuw maakte het volgende onderscheid. Hij schilderde een portret wanneer gelijkenis met de geportretteerde vereist was. Of hij... Lees verder →

Het KNMI meldt dat we in geen jaren zo'n koud voorjaar hebben gehad. De dagelijkse herinneringen die Facebook geeft verwijzen naar fietstochten en andere uitjes die vaak eindigen met een goed glas bier op een zonnig terras. Waar het de laatste jaren normaal is dat de helft van de dagen de twintig graden aantikt moeten... Lees verder →

Ik ben niet direct de grootste fan van deze man. Die carnavalskrakers en slapsticks met Corrie van Gorp en Frans van Dusschoten zijn aan mij niet besteed. Daarentegen genoot ik wekelijks van de Dick Voormekaar show en later Animal Crackers. En wanneer hij liedjes van Wim Sonneveld zingt mag ik dat graag horen. Zo kijk... Lees verder →