George Breitner, Rotterdammer van geboorte had als kind al aantoonbaar tekentalent. Reden voor zijn tekenleraar om bij zijn vader een kunstopleiding te bepleiten. Georges vader liet zich overhalen en de jongen ging naar de Haagse kunstacademie. Zijn voorkeur ging uit naar het tekenen van paarden.
Mesdag was onder de indruk van zijn werk en vroeg hem mee te helpen aan zijn panorama. Breitner nam onder andere de paarden voor zijn rekening maar werkte ook aan delen van Scheveningen.
Toen hij op een gegeven moment het verwijt kreeg dat zijn werk steeds meer op dat van Jacob Maris ging lijken besloot hij het roer om te gooien. Hij vertrok naar Parijs en daarna kwam hij in Amsterdam terecht waar hij zich aansloot bij de Tachtigers, een gezelschap kunstenaars uit verschillende disciplines.
Breitner was een van de eersten die zich op fotografie ging toeleggen en hij gebruikte zijn foto’s van stadsgezichten als basis voor zijn schilderijen.
Niet dat hij het beeld letterlijk weergaf, hij hield zich het recht voor van de werkelijkheid af te wijken, bijvoorbeeld omwille van de compositie of omdat hij dat stukje simpelweg niet mooi vond. Zo liet hij de net nieuw gebouwde Beurs van Berlage achter een groot zeil verdwijnen.
Vincent van Gogh vond zijn werk veel de grauw, omgekeerd had Breitner geen goed woord over voor zijn tijdgenoot.
Naast zijn Amsterdamse stadsgezichten zijn zijn naakten en Japanse dames in kimono bekend geworden.
S
Fijn dat je mijn blog leest, geef gerust een reactie