Toen onze kinderen geboren werden hadden we geen idee van welk geslacht ze zouden zijn. Er waren wel echo’s gemaakt tijdens de zwangerschap maar we hadden er geen behoefte aan al te weten of het een jongen of meisje zou worden. En dus hadden we ook twee opties als het om de naam ging.
We waren toen wel van het gebruik af kinderen te vernoemen naar de voorouders. Mijn opa van vaders kant heette Carel en al zijn kinderen die kinderen kregen hadden er in ieder geval een Carel of Carla bij. Wij hebben toen bewust met die traditie gebroken, sterker, we zochten namen waarvan niemand binnen de families zou kunnen denken dat hij of zij vernoemd was. Het werden jongens, Arjan en Ivo. De meisjesnamen, Renske en Laura zijn nooit op een geboortekaartje gekomen. Tenminste, niet bij ons. Wel kwamen we er jaren later achter dat er bij ons in de buurt de zusjes Renske en Laura woonden, van ongeveer dezelfde leeftijd als onze mannetjes. We noemen dat toeval!
Deze herinneringen kwamen bij me binnen toen ik op zoek moest naar een naam voor het portretje, liever tronie, dat ik donderdag schilderde. Daar hoort duidelijk als titel een meisjesnaam bij. En dan natuurlijk zonder iemand te vernoemen, ze lijkt immers op niemand, althans niet dat ik me bewust ben.
Suggesties zijn welkom!
Na Adam als Wormenhotel werd gisteren Eva in gebruik genomen.
Zelf heb ik geen kinderen. De speurtocht en ontdekkingsreis voor een naamgeving is dus aan mij voorbij gegaan.
Zowel met voornamen als familienamen woon ik in een buurt waar de achtergrond en geschiedenis boeiende verhalen geven.
Ik ben benieuwd welke suggesties jij gaat krijgen.
Nieuwsgierige groet,
Via facebook inmiddels de nodige suggesties.
Voorop stond voor ons dat het mooie/leuke namen moesten zijn. Maar we vonden het ook leuk om iets van traditionele familienamen terug te zien. Door twee voornamen te geven is dat gelukt.