We gaan de zomer in, gisteravond de voorlopig laatste 2 voor 12 . In september verder. En verder viel er weer weinig te genieten dus lekker even tekenen. Het melkmeisje van Vermeer in een half uurtje met aquarelpotlood. Gewoon een lekkere oefening. En dan nu nog dit blogje dat vanochtend de lucht in moet.
Omdat er niets bijzonders is gebeurd moet dat melkmeisje maar tot onderwerp gekozen worden, even er een verhaal om breien.
2 voor 12 betekende voor mij deze keer twaalf antwoorden uit het hoofd goed, vooral geschiedenis, de steen van Rosetta, het tientje van Lieftinck, het kinderwetje van van Houten, dat soort dingen, ik hoest het moeiteloos op. (Er zijn ook genoeg andere onderwerpen waar ik geen verstand van heb, hoor).
Geschiedenis dus en ik duik in het verleden. Mijn eigen geschiedenis, de ontbijtjes voor we naar school gingen. Een bord stevige havermoutpap, het zou zomaar kunnen dat het melkmeisje dat moest maken. Ik ben er in ieder geval groot mee en van geworden.
Later ging mijn moeder over op Brinta en haakte ik af. Dat vond ik beslist niet lekker.
Nostalgie haal jij naar boven.
Ik genoot van de door mijn moeder zelfgemaakte havermout als oudste.
Mijn jongere broers genoten van het zelf maken van hun bord met Brinta.
De flessen met havermout van de melkboer herinner ik mij. Maar heb ik geloof ik nooit geproefd.
Nostalgische groet,
Dat ging bij ons dus precies zo!