Geen vervalsing

Onlangs waren we in het Drentse Vledder, in het Valse Kunst museum. Naast de permanente tentoonstelling vervalsingen was er ook een expositie met werk van Wouter Stips.

Een kleurige verzameling grote doeken met vrolijke plaatjes en hier en daar wat toegevoegde tekst. Door ruimtegebrek kwam niet alles tot zijn recht maar het was leuk om te zien.

José was meteen helemaal weg van een schilderij met de titel ik ben een olifant. Maar met naar schatting het formaat een meter bij een meter echt te groot om bij ons boven de bank te hangen.

“Kan jij hem niet schilderen?” Tja, en als je grote liefde je dat dan vraagt?

Ik kan het allicht proberen en dan heb ik natuurlijk meteen een mooi verjaardagscadeau voor haar.

Eenmaal thuis hebben we meteen een canvas van zestig bij zestig besteld en ben ik aan de slag gegaan.

Nee, het is geen vervalsing, ik signeer hem met eigen naam. Het is ook geen exacte kopie, dat zou ik niet eens kunnen. Het is wel een mooi schilderij geworden dat, zodra hij droog is, een plekje boven de bank krijgt. De kudde schapen die er nu hangt verhuist dan naar zolder.

Fijn dat je mijn blog leest, geef gerust een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑