De allerhoogste plaats in het Boeddhisme, het summum van genot, de hemel.
Of de metalband uit de Verenigde Staten, misschien wel allebei voor Kurt Cobain.
Ik heb wat met die muziek. Niet altijd, bij vlagen.
‘Opa, ken je deze muziek?’ Onze achtjarige kleinzoon zet Smells Like Teen Spirit op, gevonden op Spotify. Hij draait het volume op, de buren zullen er niet blij mee zijn maar ze zijn waarschijnlijk toch niet thuis. De komediant bespeelt zijn luchtgitaar.
Natuurlijk, ik herken het meteen.
Is zelfs dat genetisch bepaald? Ze blijven verrassen, die mannekes.
Het is niet de eerste keer dat ik Kurt Corbain teken. Deze keer met ballpoint en houtskool.
Fijn dat je mijn blog leest, geef gerust een reactie