Zaterdagavond

Het is zaterdagavond, op de televisie niets van mijn gading. Zo’n songfestival, ik geloof het wel, lees morgen wel wie er gewonnen heeft.

Ik lees de laatste pak ‘m beet twintig bladzijden van mijn boek, de duiker van Mathijs Deen. Een grenzeloze thriller die zich afspeelt in en rond de Wadden.

Geen avondvullende bezigheid dus en ik hou er niet van meteen een nieuw boek te gaan lezen. Het verhaal moet eerst maar even bezinken.

José heeft een film gevonden waarvan het verhaal me niet boeit. Ik pak mijn schetsboek en tekendoos en zoek een rustig plekje op. Oordopjes in, Mark Knopfler, nu nog een plaatje.

Ik snuffel wat rond op Pinterest, heb nog even geen idee. Buiten blaft een hond, ach, waarom niet?

Met potlood teken ik de contouren, beslis dan dat het verder met houtskool moet. Een half uurtje later heb ik zwarte vingers en een keffertje op papier. Nog een blad of vijf en ook dit schetsboek is weer vol.

De film is afgelopen. José kijkt nog even op één, louter toeval maar Claude begint net aan zijn lied. Wanneer hij klaar is gaat de tv uit.

Nog even een oude Onze taal en dan op tijd naar bed, morgen volgt weer een drukke dag.