Haagse hofjes

Nei hoâh, ik gaat ut nie auvâh Haagse hoppies hebbe, r zit gein typeifâht in de titel van dit blog.

Met einige reigelmaat trek ik r op ùit, op zoek naah ut onbekende. Fietsend of wandelend, altèd de auge aupe. In een aantal blogjes heppik auk gewag gemaak van deize ùistappies, maah lang nie altèd vewerk ik zaun kennismaking in een vehaal. Om de een of andere reide, ègelijk puâh toeval, kwam de geboâhtestad van mèn moedâh dit jaah vaak an de beuâht.

Ùit de bundel staswandeilinge die we reigelmatag benutte kauze we in âhgustus De Haag, temeâh omdat we de beildentetaunstelling opput Lange Voâhhâht wilde zien (nu weâh weg). Een paah weike latâh fieste we van Hoek van Holland naah Scheiveninge en trug, twas lekkâh weâh en dan is ut lekkâh om effe naah ut stgand te gaan. Twei weike trug ben ik naah ut Mâhritshùis geweis, geniete van de âHdhollandse meistars. En gistere, ondâh begelèding van een gids de Haagse Hoffies wandeling. Een bèzondeire staswandeiling die je naah onvewachte plekke voegt. Netuâhlijk had ik in andere plaatse wel begènehoffies gezien, iedere zichzellef respecteirende Neidelandse stad hep wel zoiets. Maah zauveil, en vaak zau goed veschaule as in De Haag was ik nog nauit teigengekaume. Oases van rus, achtâh de drukste winkelstrate. Maumete van absaulute stilte, net naas een drukke standsvebindingsadâh. Plekke die we op onze eâhdere staswandeiling gepasseâhd ware zondâh ze te zien, zondâh r auk op geweize te zèn. Je waant je trug in ut begin van de vaurige eiuw, of nog eâhdâh, in ut pre-âhtaumaubieltèdperk. En dat alles vesprèd auvâh de heile binnenstad. Een heil luike, bèzondeire, ervaring.

(Nee hoor, ik ga het niet over Haagse hopjes hebben, er zit geen typefout in de titel van dit blog.

Uit de bundel stadswandelingen die we regelmatig benutten kozen we in augustus Den Haag, temeer omdat we de beeldententoonstelling op het Lange Voorhout wilden zien (nu weer weg). Een paar weken later fietsten we van Hoek van Holland naar Scheveningen en terug, het was lekker weer en dan is het lekker om even naar het strand te gaan. Twee weken terug ben ik naar het Mauritshuis geweest, genieten van de Oudhollandse meesters. En gisteren, onder begeleiding van een gids de Haagse Hofjes wandeling. Een bijzondere stadswandeling die je naar onverwachte plekken voert. Natuurlijk had ik in andere plaatsen wel begijnehofjes gezien, iedere zichzelf respecterende Nederlandse stad heeft wel zoiets. Maar zoveel, en vaak zo goed verscholen als in Den Haag was ik nog nooit tegengekomen. Oases van rust, achter de drukste winkelstraten. Momenten van absolute stilte, net naast een drukke standsverbindingsader. Plekken die we op onze eerdere stadswandeling gepasseerd waren zonder ze te zien, zonder er ook op gewezen te zijn. Je waant je terug in het begin van de vorige eeuw, of nog eerder, in het pre-automobieltijdperk. En dat alles verspreid over de hele binnenstad. Een heel leuke, bijzondere, ervaring.)