Ook de Nederlandse taal heeft zijn beperkingen. Eigenlijk wil ik het genderneutraal schrijven maar ik heb geen zin om iedere keer hij/zij en haar/hem te noteren. Ik heb gedobbeld en hij/hem heeft gewonnen maar het had dus net zo makkelijk zij/haar kunnen zijn.
Zie je ‘m ook, die lachebek, zijn tanden bloot? Die breedbekkikker dan?
Nee? Wat zie je dan? Alles mag.
Zo gaat dat met kunst in zijn algemeenheid. De maker weet wat hij wil laten zien maar de toeschouwer mag zelf duiden wat hij ziet.
Nou ja, of de kunstenaar weet wat hij wil laten zien is bij abstracte kunst ook maar de vraag. Voor hetzelfde geld is hijzelf ook de toeschouwer die op het eind ziet wat hij wil zien.
Ik ben me voor de serie uitdagingen aan het inlezen over een kunstschilder die vooral met abstract werk bezig geweest is. Best lastig om je dan te verdiepen in manier van werken en benoemen van het resultaat. En dan straks ook nog iets op zijn (het gaat hier wel om een man) manier te maken. Want, als ik er zelf niets van begrijp of het verkeerd uitleg, hoe los ik dat dan op?
Fijn dat je mijn blog leest, geef gerust een reactie